TV, ardından VHS ve DVD’ler ve şimdi de akış, insanların filmleri yeni şekillerde tüketmesine izin verdiği için sinemaya gitme onlarca yıldır düşüşte. Aslında, 1995 ile 2019 yılları arasında ABD’deki toplam sinema kabulü sayısı neredeyse hiç değişmemişken, nüfus yüzde 23 artmıştı. Ardından pandemi geldi.
Yayın savaşları yatıştıkça, pandemi ile hızlanan tiyatro girişlerindeki düşüşün devam edeceğine şüphe yok. Bu yıl sinemalarda gösterime giren en başarılı filmler, çoğunlukla aynı anda binlerce ekranda gösterilen gençlik ve aile odaklı mega devam filmleri oldu.
Stüdyolar ne yazık ki tiyatro modelini, bir düğmeye basarak hizmetleri değiştirebilen kararsız bir izleyici kitlesi için içeriğin büyük maliyetlerle üretilmesi gereken sürdürülemez akış rekabeti ile destekledi. Disney ve Netflix’teki karışıklık sadece başlangıç.
İleriye dönük bir yol var, ancak bu, yeni düşünme ve muhtemelen daha düşük bütçeler ve sinema gösterimi için esnek bir yaklaşım gerektiriyor. Umarım bu, sadece mega gençlere yönelik franchise’lar yerine değerli orijinal filmlerin yapımına ve sergilenmesine izin verecektir.
İbrahim Ravid
New York
Yazar, Yeshiva Üniversitesi Syms School of Business’ta finans profesörüdür ve film endüstrisini kapsamlı bir şekilde araştırmıştır.
Editöre:
Geçen yılın “yetişkinler için filmlere” mali felaket getirdiğini bildiriyorsunuz. Studios, “Kasım 2022’nin piyasayı daha doğru bir şekilde okumasına karar verdi. O zamana kadar, koronavirüs bu kadar karmaşık bir faktör olmayacaktı.”
Biz yetişkinlerin bu güzel filmlere ilgi duymadığımızdan değil. 88 yaşındaki bir kadın olan benim gibi birçok savunmasız insan için hala Covid zamanı. Aslında, “Tár”ı izleyen bir arkadaşım bana bunun harika olduğunu ama evde değil, büyük ekranda izlenmesi gerektiğini söyledi.