Üvey babam geçen baharda öldü ve onun iPad’i bana miras kaldı. Cihazı sıfırlamadığım için, Jeff’in eski Facebook hesabını, metin mesajlarını ve e-postasını içeriyor. Evin içinde onun XXL kedi tişörtü ve bej pantolonuyla dolaşıyormuşum gibi garip hissettirebilir. Ama telefonumun bildirimlerinin dikkatimi dağıtmadığı bir yere gitmek hoşuma gidiyor.
Bir akşam iPad’de haberleri okurken daha önce aklıma gelmeyen bir uygulama dikkatimi çekti: Fotoğraflar. Jeff öleli birkaç ay olmuştu ve ben onun Gmail ve Facebook mesajlarını incelerken (yazacak bir şey yok), bunu gözden kaçırmıştım. Yaklaşık üç saniye durakladım -önce annemden izin almalı mıyım diye merak ettim- sonra baktım.
Bir aile üyesi öldüğünde, hayatta kalan akrabalar çoğunlukla tavan arasındaki kutuları kazar, eski hikayeleri içeren albümlere ve hatıralara bakarlardı; bugün sevdiklerimiz öldüğünde, büyük olasılıkla arkalarında sayısız dijital kırpıntı bırakıyorlar: Metin mesajları, sesli mesajlar, e-postalar, ekran görüntüleri, yapılacaklar listeleri, gizli olanlar da dahil olmak üzere sosyal medya hesapları.
Biri öldüğünde geride bırakılan dijital kırıntılara dayanarak başkalarının aileleri veya arkadaşları hakkında neler öğrendiğini duymak istiyoruz. Keşfettiğiniz bir fotoğrafı, e-postayı, Facebook mesajını, Not taslağını veya diğer dijital bilgileri bizimle paylaşın ve bunun size ne öğrettiğini bize anlatın. (Aşağıdaki forma bakın.)